Kendini Sevmek...

                                                                                               SafirAn

Kendinden başka herkesi sevmek en kolayıdır…
En zoru kendini sevmek…

Başka herkese şefkat beslemek kolaydır.
Ağlayan bir çocuğun sesini duymak, gözyaşlarını silmek, ona her şeyin yolunda olduğunu söylemek…
 

Ona yaşamın harika olduğunu söylemek…
En zoru kendi içinde ağlayan içsele çocuğun sesini duymaktır,

en zoru onun gözyaşlarını silmek, ona her şeyin yolunda olduğunu söylemek…
Ve yaşamın muhteşem bir deneyim olduğunu söylemek…
 

Başka herkese doğru ya da yanlışın olmadığını söylemek kolaydır
En zoru kendi içindeki doğru ve yanlışların ötesine geçmektir…
En kolayı Başkalarına koşulsuz sevginin affetmek olduğunu söylemektir,
En zoru herkesi ve her şeyi affetmek ve daha da zoru kendini affetmektir,

yaptığın tüm eylemler için,

döktüğün her gözyaşı için

ve kendini soktuğun her zorlu ve meydan okuyucu deneyim için kendini affetmek…
 

En zoru koşulsuz sevgiyle tam kabulle herkesi, her şeyi ve en önemlisi kendini sevebilmektir…


Başkalarının sana sunduklarıyla mutlu olmak en kolayıdır,
En zoru kendin olduğun tüm anlarda sadece kendinle mutlu olmaktır…


En kolayı Başkalarına öğretmektir…
 

En zoru kendi öğrendiklerini yaşamına getirmek, içindeki ve dışındaki dünyayı birleştirmektir…
 

Ve kendinden Başka herkesi sevmek en kolayıdır…en zoru kendini sevmek..
Çünkü kendini sevebilmek için,

sadece kendin olduğun için,

sadece var olduğun için kendini sevebilmek için, dışsal tüm beslenmeleri bırakman gerekir…
ve bu kendi özüne, kendi kaynağına geri dönmektir…


Neden bu yasam bu kadar zor, neden her şey benim için bu kadar meydan okuyucu diyorsan…
 

Bu senin kendi kaynağına dönebilmen için sevgiyi aradığın tüm dışsal beslenmelerle bağını kesiyor olduğun içindir…
 

Ve bu olurken, sanki her şey çekilmeye baslar yaşamından… Yerini derin bir boşluğa bırakarak…
 

Bu derin boşluk, insan benlik için her şeyin kaybı olarak algılansa da yerini kendi özü alacaktır her birimizin…
 

Sonunda tüm bağlardan özgür olarak kendimiz olabilmemiz için, kendimizi koşulsuzca sevebilmemiz için, ve yarattığımız tüm yaratıların sıkışmış enerjilerinden özgür olabilmemiz için…

Çünkü kendini sevdiğinde tüm olanı seversin, çünkü tüm olan Sen’sin… Sen tüm’ olan…
 

Çünkü sen, sensin... Olduğun gibi, olduğun her şeyle, olduğun her şekilde güzelsin...

Ve tüm yolculuğun belki de bu basit gerçeği kavrayabilmek içindir,

kendini olduğun her sekliyle sevmek...

Kendine âşık olmak...

Ve kendini sevdiğinde en kolayının aslında bu olduğunu görürsün,

yaşamana izin veren, yaşamına izin veren, kolay, basit ve zarif...

melodi sule devekaya