Gerçek farkındalığa her zaman büyük bir şaşkınlık eşlik eder , eğer şaşkınlık yoksa o gerçek farkındalık anın değildir !

 

Bir insan  kendine aşık olmayı, kendini sevmeyi  ilk hissettiğinde bu ilk farkındalık gibidir.

Ve bir insan kendine aşık olmayı ilk seçtiğinde- yani bu şekilde gerçekten hissederek ,zihinsel olarak değil

Ne olur ..her şey birdenbire güzelleşmez ve harika olmaz , hatta tam tersi çok çok  mutsuz olduğun bir dönem olur

Neden mi?

Çünkü yaşamında kendine aşık olmadığını gösteren ne varsa gelir ve senin önüne serilir ..apaçık, artık onlardan kaçamayacağın bir şekilde

Yani sen kendine aşık olduğunu ilk hissetmeye başladığında  , bunun diğer insanlarla   bir ilgisi yoktur -dışsal hiçbir şeyle ilgili değildir

Senin önceki yaratımında-yaşamında  kendini sevmediğin ne varsa dönüşmek için önüne serilecektir , bir anlamda " gözüne sokulacaktır "

  Tabi sonra her şey sakinleşir, kaos dinginleşir ve tüm bu noktalar gerçekten kendine aşka dönüşmeye başlar

Ve insan bunu bir yerde  ilk okuduğunda , duyduğunda ,yada hissettiğinde  düşünmeye başlar ve düşünceyle birçok çözüm gibi görünen şey üretirsin,işte onlar zihinseldir , o anda bu daha dönüşmemiş ,hatta senin gerçek farkındalığın bile gelmemiştir ,sen sanki çözümlere sahipmiş gibi yaparsın , çünkü kendini korumak istersin, rahatlamak istersin ve bu hemen olsun istersin.

Ama bunlar  işlemez çünkü hepsi  sadece seni o anda rahatlatmak için uydurduğun ,şeylerdir ,geçicidir ,çünkü sen gerçek bir dönüşümü seçmişsindir.

Ve bir gün yaşamın içinde seni çok sarsacak bir deneyim yaşarsın, senin gerçekten fark etmeni sağlayacak bir deneyim .

Bu olay senin gerçekten ama gerçekten fark etmen içindir, senin şeylerin üstünü örtme eğiliminden vazgeçmen içindir , kendine dürüst olman içindir.

Çoğumuzun  eski eğitimlerinden , öğrendiklerinden koşullandığı bir durumların üstünü örtme , olumlu düşünce  ....gibi koşullanmaları oluşmuştur , aileden, çevreden, geçmiş yaşamlardan eski öğretiler ve eğitimler ...

Gerçek durumları " çiçek ,böcek lay lay lay " diye  olumlu düşünmek  yada mış gibi yapmak , ki bunlar aslında  eski eğitimlerindir  senin ESKİ yaşamla başa çıkma yöntemlerindir .

Şimdi gerçek farkındalık  değişik  bir şeydir , çoğu zamanda ( hele ki kendini sevmekle ilgiliyse ) çok acıtan bir deneyimle açığa çıkar.

Ama aslında sen şu anda kırılıp dökülmüyorsun , sen şu anda olan biteni gerçekten fark etmeye başlıyorsun

-  eğer daha başka deneyimler  lazımsa o da olacaktır , başka deneyime gerek yok diye zihinsel olarak söylemek de bir şeyi değiştirmez , senin gerçekten yürekten anlamanı ve bu eski koşullanmalarını değiştirecek ne lazımsa o olur.

Bir şeyi okumak , hissetmek ,duymakla onu gerçekten idrak arasında çok fark vardır .

Ben buna hep klasik jetonun düşmesi örneğini veririm.

ör : Diyelim ki sen kendini sevmekle ilgili ilk zihinsel seçimini yaptın , yani onu bir yerden duydun, okudun, hissettin vs  ve o ilk olarak bilincine girdi,bu jetonu delikten attığın an , sonra jeton ilerler ilerler ve sonra senin gerçekten onu kendi içinde ve yaşamında gerçek farkındalıkla anladığın bir an gelir , işte o da jetonun tık diye oturduğu an ..Arada geçen zamanda süreç..

Ve gerçekten fark ettiğin an "Aaa dediğin , başına kocaman bir taş düşmüş gibi hissettiğin , çok çok şaşırdığın andır .

Yani gerçek farkındalığa her zaman büyük bir şaşkınlık eşlik eder , çünkü o ana kadar onu aslında hiç gerçekten anlamamışsındır..

Şimdi sen bu büyük acı ama şaşkın deneyimini kutla ki işte şimdi asıl farkındasın

Ve bu an her şeyin gerçek başlangıcıdır

Ve buna izin verirsen  ve deneyimine teslim olursan , bu farkındalığa gerçek dönüşüm  eşlik eder  .

ve sen  en başta ne olmayı, yaşamının  nasıl olmasını  seçtiysen  O olursun

Tanımsız ve sonsuz berrak farkındalıkla :))

s.ekin.duman